Appelplaatcake om blij van te worden
Een opvrolijkertje
Wat doe je als je inspiratieloos bent, je niets weet en nergens zin in hebt? Het is echt zo’n dag waarop het even wat minder makkelijk gaat. Het ‘gewone’ leven is wel in volle gang en ik vind dat toch wel lastig. Ik moet er even doorheen zeg maar. Dat de dagen steeds korter worden, dat helpt ook niet mee. Noem het maar een soort pre-winterblues-periode.
Appelplaatcake
Maar goed, wat doe je als het zo’n dag? Het meest voor de hand liggende is natuurlijk: bakken. Wat altijd helpt is een appeltaart. Aangezien ik geen zin heb om naar de winkel te gaan, maak ik een appelplaatcake.
Gekartelde rand
Ik gebruik een appelplaatkoek mix, dat is snel, simpel en lekker. Gelukkig heb ik nog net genoeg appels. Om de cake in te bakken gebruik ik een rond bakblik met losse bodem met losse bodem en een gekartelde rand. Dan lijkt het wat gezelliger. Niet heel belangrijk, maar toch leuk.
Bakvorm
Wil je een bakvorm kopen, let dan op de vorm, het formaat en het materiaal. Er zijn verschillende mogelijkheden. Zelf vind ik dat je er niet genoeg kunt hebben, dan grijp je nooit mis. Een appelplaatcake bakken is niet moeilijk maar wel rustgevend. Rustig de appels schillen en het deeg maken is een fijne afleiding en het vooruitzicht dat er een stukje op mijn gebaksbordje ligt maakt me al wat blijer.
Warm stukje genot
De cake bevat wat haver, waardoor het een bite krijgt. Na het bakken neem ik altijd een stukje cake als hij nog warm is. Ik klop slagroom en schep een lepel van de room op het warme stukje cake. Het wordt natuurlijk gelijk zacht, maar het is zo lekker! Het water loopt me al in de mond bij de gedachte.
Thee en Irish coffee
Overdag is de appelplaatcake lekker met een kopje thee en witte thee vind ik er goed bij passen. In de avond na de koffie is een de cake echt heerlijk met een Irish Coffee. Misschien ben ik de enige maar als we appeltaart bakken of een appelcake of -plaatcake dan is het een perfecte combinatie. De cake staat in de oven en ik zet alvast een bordje klaar en klop de slagroom, dan kan ik straks gelijk wat proeven.
Ook fijn als de jongen thuiskomen. Het huis ruikt lekker naar het baksel en ze zullen meteen vragen of ze en stukje mogen. En dat mag natuurlijk. Het voordeel is dat ze met eten niet naar boven mogen en het dus bij mij beneden moeten opeten. Geen straf, tenminste niet voor mij haha. Hopen dat er een stukje voor mijn man overblijft, misschien zet ik maar beter een stukje apart. Oh en dan ook nog een stukje extra, niet voor mij maar voor mijn Irish Coffee ;-)
