Zondagochtend brunch
Wat is het toch heerlijk, zo’n lang Hemelvaart weekend. Mijn man is vrij en de kinderen uiteraard ook en zelf heb ik geen afspraken. Van rust is echter geen sprake met drie puberzoons die allemaal hun eigen gang gaan, opstaan wanneer ze zin hebben en naar believen de hort opgaan en weer terugkomen als het hen uitkomt. Met of zonder vrienden. In het geval van de oudste ook nog met of zonder vriendin, die echt een schatje is maar waar ik nog steeds een beetje aan moet wennen.
‘Ik kom niet eten, mam’
Met al dat komen en gaan en appjes als ‘Mam ik kom niet eten hoor’ - tien minuten voor we aan tafel gaan - of ‘Ik ben onderweg naar huis, mag Jasper blijven eten en slapen’ of ‘Kun je nog even dat shirt wassen? Ik wil het vanavond graag aan.’ In het laatste geval is het natuurlijk niet zo dat ik dat daadwerkelijk doe, even voor de duidelijkheid. Maar ze blijven het gewoon proberen, haha.
Samen brunchen
Eigenlijk was ik er na één dag al klaar mee, al die hectiek. Zelfs mijn man is druk met van alles en heeft wat afspraken staan. Ik begrijp dat iedereen deze dagen aanpakt om zijn eigen ding te doen en ervan te genieten, maar soms is het nodig om even pas op de plaats te maken. We zijn een gezin en het is belangrijk om als gezin tijd door te brengen. Dus tijd voor een actie en het volgende berichtje naar allen: ‘Het maakt me niet uit wat je gepland hebt, waar je bent of wat je wil. Zondagochtend 11.00 uur verwacht ik je aan tafel voor de brunch. Niet komen betekent een week lang geen eten.’ Dat laatste slaat natuurlijk nergens op, dat weet ik. Maar ben niet zo van het ‘dreigen’ en straffen maar wilde wel een punt maken. Geen idee of het helpt, dat weet ik zondag pas.
Beetje veel
Nadat ik vier duimpjes dan wel OK’s had ontvangen moest er een boodschappenlijstje komen. Eigenlijk had ik nog niet zo nagedacht over wat er dan gebruncht moet worden. Normaal zou ik denk ik sandwiches maken, van die leuke driehoekjes met combinaties van ham, kaas, salami, komkommer, tomaat, olijven, tonijn, bosui, augurken en diverse smeersels en ik begon druk te schrijven. Na een tijdje zag ik het lijstje en besefte me dat ik de vorige keer een groot gedeelte van de verpakkingen maar voor de helft had gebruikt. Zelfs van het brood dat leuk in stukken was gesneden ging heel wat naar de kinderboerderij. Op zich is dat laatste natuurlijk prima.
High tea brunch
In ieder geval: dit wilde ik niet weer zo. Bovendien zou het betekenen dat ik veel tijd kwijt ben aan het snijden en bouwen van de versnaperingen die vervolgens binnen tien minuten verdwijnen in de hongerige monden van mijn kroost en man. Dat geeft niet veel voldoening kan ik je zeggen en ik besluit het over een andere boeg te gooien. Het worden scones met clotted cream, lemon curd en jam. En daarbij nog rozijnen- en bananenpannenkoekjes, vers fruit, sap en thee. Scones zijn normaal gesproken standaard baksels voor een high tea, maar dat maakt natuurlijk helemaal niets uit. Met dit brunch menu kan iedereen zijn scone eten met wat hij er maar bij wil en pannenkoeken zijn altijd goed. Fruit voor de vitamientjes en het allerbelangrijkste: even met z’n allen gezellig aan tafel.
Een goede voorbereiding
Je kent de uitdrukking misschien wel: een goede voorbereiding scheelt het halve werk. Daar geloof ik heilig in, dus ik kijk in de kasten om alles bij elkaar zoeken en te inventariseren. Voor de scones gebruik ik een scones mix, dan kan ik ze ’s ochtends bakken zonder gedoe. En pannenkoeken zijn zo gemaakt. Lijstje maken, kijken of ik de uitsteekringen kan opduikelen in de kast, een nieuwe deegroller halen want de huidige valt uit elkaar, de stroop is bijna op en ook moet er nieuw bakpapier komen. Zo ben ik zelf lekker bezig.
Voorpret
Aan mij zal het niet liggen, zondagochtend 11.00 uur precies - of iets eerder - kunnen ze aanschuiven. Ik word nu al blij van de gedachte aan die heerlijke bekkies die lekker zitten te smullen en te vertellen over wat ze de afgelopen dagen hebben gedaan. In mijn achterhoofd weet ik natuurlijk dat de kans bestaat dat ze zo uit bed gerold met een enorm slaaphoofd zitten te gapen aan tafel en bij wijze van verplichting zwijgzaam de brunch naar binnen werken.
Ik besluit dan ook maar om nog een appje te sturen met nogmaals de tijd om misverstanden te voorkomen: ‘Ik verwacht dat je zondag om 11.00 uur aan tafel zit, gedoucht en tanden gepoetst. Als je nu denkt ‘dan smaakt het niet lekker’ dat is na een paar happen wel over. De geur van een puber die net uit bed rolt en tegenover je zit te gapen is namelijk vele malen erger.’ Zo, mijn voorpret kan beginnen!
